Friday 27 August 2010

ჩატარდა თუ არა დასაქმების ბაზრის კვლევა საქართველოში და ვინ წყვეტს, რომელ პროფესიებზეა დღეს მოთხოვნა


მომავალი წლიდან, პრეზიდენტის გადაწყვეტილებით, სასწავლო გრანტის პირველი 20% ჰუმანიტართა ყველაზე ნიჭიერი ნაწილის დაფინანსებაზე დაიხარჯება, ხოლო დანარჩენი 80%-ით საბუნებისმეტყველო სპეციალობების სტუდენტები დაფინანსდება.

ამის შესახებ თვითონ პრეზიდენტმა ისაუბრა გუშინ მასწავლებლებთან შეხვედრაზე. როგორც ჩანს, ეს გადაწყვეტილება პრეზიდენტის პირად შეხედულებას ეფუძნება:
"პრეზიდენტმა განმარტა, რომ მთელ მსოფლიოში მომრავლდა უმუშევარი იურისტები და ეკონომისტები, მაგრამ გაზრდილია მოთხოვნილება ტექნიკური მიმართულების სპეციალისტებზე: ”ჩვენ გვჭირდება ოფიცრები, მშენებლები, ინჟინრები, არქიტექტორები” - განაცხადა მიხეილ სააკაშვილმა. იგეგმება ქალაქგარეთ საინფორმაციო-ტექნოლოგიური სასწავლო ცენტრის მშენებლობა, შეიქმნება ძლიერი ტექნოლოგიური უნივერსიტეტი, რომელიც კვალიფიციურ კადრებს მოამზადებს."

ფაქტია, გრანტის ასეთი განაწილება საკმაოდ სერიოზული გადაწყვეტილებაა და ბუნებრივია, ჩნდება კითხვა ჩატარდა თუ არა დასაქმების ბაზრის კვლევა საქართველოში და ვინ წყვეტს, რომელ პროფესიებზეა დღეს მოთხოვნა.
ვინმეს გჯერათ, რომ დღეს მშენებელი და ინჟინერი უფრო ადვილად დასაქმდება ვიდრე ეკონომისტი ან იურისტი? ძალიან მარტივად რომ ავიღოთ დასაქმების ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული საიტი, რომელიც ვაკანსიების სორტირების საშუალებას გვაძლევს და დავაკვირდეთ სტატისტიკას ამ წუთისთვის "მშენებლობა/ინჟინერია/ არქიტექტურა" ამ კატეგორიით 1 განცხადება მოიძებნება, ხოლო "საკანონმდებლო/იურიდიული მომსახურება" ამ კატეგორიით 12 განცხადება.

ბუნებრივია, ტექნიკური სპეციალობების პრიორიტეტულობის წინააღმდეგი არ ვარ, იქნებ მართლაც ფიზიკა-მათემატიკაშია ჩვენი შველა, უბრალოდ იქნებ როდისმე ამ ქვეყანაში გადაწყვეტილებები ფაქტებს და სერიოზულ კვლევებს დაეფუძნოს და არა ემოციებს და პირად გადაწყვეტილებებს, თუნდაც ეს ადამიანი ძალიან ჭკვიანი და გამოცდილი იყოს, როგორადაც მე სააკაშვილს მივიჩნევ.

Thursday 12 August 2010

ქობულეთისკენ

თბილისის რკინიგზის სადგურში ბათუმისკენ ბილეთების საყიდლად იმ იმედით მივედი,რომ რიგი დამხვდებოდა და წასვლის წინ ერთ რეპორტაჟს გავაკეთებდი,თუმცა ასე არ აღმოჩნდა. რკინიგზა მშვენივრად გაუკეთებიათ, ბევრი სალაროა და რიგიც არ აღმოჩნდა. მატარებლით მგზავრობა ჩემთვის ყველაზე კომფორტულია: სიგრილეა,ბარგს თავისუფლად აწყობ,კარგი სავარძლებია,5 საათში ჩადიხარ და 23 ლარიც ნორმალური ფასია. მთავარია, არ დაგავიწყდეს და ერთი კვირით ადრე დაიჭირო ბილეთზე თადარიგი.
ზღვაზე გოგოებთან ერთად პირველად წავედი,

ქობულეთში დავბარგდით. საღამომდე ყველაფერი კარგად მიდიოდა, მაგრამ როგორც კი დაღამდა და მიმდებარე ბუნგალო–რესტორან–კაფეებში მუსიკა ჩაირთო, მივხვდით, რომ იქ გაჩერება შეუძლებელი იყო. ბოლოს კი ვნახეთ ორი კაფე – "ბობ მარლი" და "ბორა–ბორა", სადაც ბენდი ცოცხლად უკრავდა სხვადასხვა დროის ჰიტებს. "ბობ მარლიში" მეგი გოგიტიძის და ბენდი "სანის", "ბორა–ბორაში " ახალშექმნილი უსახელო ბენდის მოსასმენად თითქმის ყოველდღე დავდიოდით. საჭმელს რაც შეეხება, ყველგან ერთნაირი ფასებია: ცივი ყავა 3 ლარი, ნაყინიანი ყავა 4, ხილის ასორტი 12, პიცა 10–12, ხაჭაპურები 6–8...

მოგვეწონა ახალგახსნილი კლუბი "რიო", სადაც დაცვა ზედმეტად აქტიურია და თუ ფეხები აიკეცე, ან სადმე "არადასაჯდომ ადგილას" ჩამოჯექი, შენიშვნას მოგცემენ, თუ ბიჭს ეცეკვები, გაგიყვანენ, გამოგკითხავენ მასთან ცეკვა გინდა თუ არა და ისე დაგტოვებენ. არ მომეწონა "სტრეპტოციტის" სიტუაცია, არც მუსიკა და არც ხალხი, კლუბში რამდენიმე "ფეისი" შევნიშნე :)
პლაჟზე ლეიბორისტ სოსო შატბერაშვილს ვხედავდი ხშირად თავისი "პრადოთი".

გამიხარდა სანაპიროზე ბანანები და სკუტერები რომ აკრძალეს, წყალს ძალიან აბინძურებენ. ზღვიდან გამოსულს ხშირად მქონია მაზუთიანი ფეხები, არადა ვიცი, რომ ქვიშა "შინაურული" სკრაბია და ფეხებს არბილებს და უფრო ნაზს ხდის.

აღმაშენებელზე გზა უკვე გაკეთებულია, ახლა რუსთაველის ქუჩას აკეთებენ და იქაური ბინის მეპატრონეები ჩივიან, დამსვენებელი აღარ მოდის ჩვენთანო.
ზოგადად, ქალაქში სიმშვიდეა და წესრიგია, არ გამიგია ვინმეს რამე დაეკარგოს ან რამე ინციდენტი მომხდარიყოს, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი ნასვამი დადის.